Bijna dagelijks fiets ik naar de zaak over een niet zo’n druk kruispunt. Zo één waar op dat tijdstip alleen maar auto’s rijden gevuld met mensen die haast hebben. Ik bezit een behoorlijke dosis empathie en snap dat die automobilisten er niet op zitten te wachten dat er een verdwaalde fietser op het knopje drukt waardoor het kruispunt stil ligt. En hij daar heel egoïstisch op zijn gemakje kan oversteken.

Dus time ik mijn snelheid en steek dan tussen de auto’s door over. Ze hoeven niet te stoppen, ik help ze een beetje al weet ik dat die automobilisten zich daar niet bewust van zijn. 

Op het moment dat ik gister met mijn fietsje bijna aan de overkant was, realiseerde ik me ineens dat als ik nu aangehouden werd, oom agent mijn manoeuvre waarschijnlijk niet zo goed zou snappen. Al mijn goede bedoelingen ten spijt.

In veel behandelkamers gebeurt iets soortgelijks. Jij weet: ik zou nu eigenlijk op de stopknop moeten drukken en de patiënt de vraag moeten stellen; Gaat u ook iets aan uw gedrag of leefstijl veranderen?” 

Dat doen we niet, je wil het de ander niet ongemakkelijk maken. En dus kabbelt het gesprek voort met de ene na de andere inhoudelijke uitleg. Je gaat het gesprek over wat op langere termijn echt resultaten oplevert, uit de weg.

Herken je dit in jouw gesprekken? En wil je wél het gesprek met je patiënten aan over hoe ze hun gedrag kunnen veranderen?

Denk dan eens na over onze basistraining motiverende gespreksvoering. Daar leer je hoe je op een prettige en laagdrempelige manier het gesprek aangaat. Wel zo fijn voor jou én je patiënten!

Ontdek meer over de Basistraining MGV

Samen zorgen we voor een gezondere toekomst voor jouw patiënten

Stijn